USHNASHAILANGALIL(A POEM)
ഉഷ്ണശൈലങ്ങളില്‍ "നാമറിയാതകന്ന തീരങ്ങളില്‍ കൂട്ടിനുന്ടായിരു- ന്നെനിക്കൂഷ്‌മള- ച്ചിന്തുകള്‍ പൂത്ത നക്ഷത്ര രാവുകള്‍!" പ്രാണസൌന്ദര്യ- നാളമേ, നീയിനി പ്രേമനൊമ്പര- ക്കാവുകള്‍ താണ്ടുക. പൂര്‍വ്വജന്മ - വൃത്തങ്ങള്‍ ഭേദിച്ചു നീ കാമവിഭ്രമ- ത്തോടുകള്‍ നീന്തുക - മോഹമേഘ- ക്കതിര്‍ക്കാറ്റുവീശിയും ജൈവശോണ പ്രതീക്ഷകള്‍ കൂടിയും ജീവിതത്തിന്‍ നിഴല്‍ ക്കാട്ടിലൂടെ നീ വീണ്ടുമെത്തുകെന്‍ ജന്മസാനുക്കളില്‍ പത്തിപത്തും നിവര്‍ത്തും പുരങ്ങളില്‍ നിദ്രതെന്നുന്ന പാപയാമങ്ങളില്‍ സ്വാര്‍ത്ഥവാഹക സംഘശബ്ധങ്ങളില്‍ സാന്ത്വനത്തിന്‍ പൊരുള്‍ തെരഞ്ഞെത്തിനാം സന്നിപാത ജ്വരം കൊണ്ട നാളിലും നാമറിയാ- തകന്നതീരങ്ങളില്‍ കൂട്ടിനുണ്ടാ- യിരുന്നെനിക്കൂഷ്‌മള - ചിന്തുകള്‍ പൂത്ത നക്ഷത്ര രാവുകള്‍ ! നീയോരുന്മാദ സായന്തനത്തിലെന്‍ സ്വപ്നമേട ദര്‍ശിക്കുവാന്‍ വന്നതും സ്നേഹവാതുക്കല്‍ മുട്ടിക്കരഞ്ഞതും ആര്‍ദ്രമന്ത്രങ്ങ- ളുള്ളിലിറ്റിച്ചതും ആത്മവേദം നിരീക്ഷിച്ചറിഞതും ഗൂഡസുസ്മിതാര്‍ത്തങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നതും പിന്നെയെന്‍ മൌന - മെയ്തു ഭ്ഞ്ജി്ച്ചതും ഒാര്‍മയില്‍ പെയ്തു- പെയ്തിറ ങ്ങുന്നുവോ ? തെറ്റുകള്‍
